به گزارش خبرنگار «باني فيلم» ده‌نمكي در اين جلسه كه با حضور پُر‌شمار دانشجويان برگزار شده بود در خصوص سينماي انقلاب و كاركردهاي رسانه در حوزه مطالبات انقلاب سخنراني كرد و چالش‌هاي پيش روي نيروهايي كه با انگيزه تحول در سينما و توليد آثاري با رويكرد انقلابي و ارزشي را دارند مورد بحث و بررسي قرار داد.
او گفت: تحول در سينما بايد در سه بعد نيروي انساني يعني تربيت نيروهاي كارآمد و با استعداد و متعهد به باورهاي انقلابي همراه باشد. نمي‌شود به صرف مومن بودن افراد با برگزاري دوره‌هاي آموزشي آنها را وارد سينما كرد و توقع تحول در سينما را داشت. كما اينكه در طول انقلاب، افراد متعهد به انقلاب زيادي بودند كه علي‌رغم طي دوره‌هاي آموزشي متأسفانه به جهت نداشتن استعداد و ذوق فيلمسازي ميلياردها بودجه بيت‌المال را به هدر دادند و آخر هم كار درخور توجهي از آنها ارائه نشد. البته اين امر به معني نفي سرمايه‌گذاري براي نيروهاي تازه نيست.
ده‌نمكي افزود: در بعد نرم‌افزاري نيز تجديد نظر در متون آموزشي سينما لازم و ضروري است كه راه ورود برخي متون در خصوص حكمت سينما، حكمت هنر و آسيب‌هاي پيش روي سينماگران، تدوين، تاليف و جزو متون آموزشي به دانشگاه‌ها باز شود.
در بعد ديگر تحول نرم‌افزاري در سينما بايد حلقه زنجير‌هاي بين ادبيات داستاني، فيلمنامه‌نويسي و ايده‌پردازي به هم متصل شود تا در خصوص نگارش فيلمنامه‌هاي مناسب كاري اساسي صورت بگيرد.
ده‌نمكي ادامه داد: در بعد سخت‌افزاري نيز بايد توقع نظام و علاقه‌مندان انقلاب از سينما متناسب با امكانات موجود باشد. براي مقابله با ناتوي فرهنگي و هاليوود نمي‌شود با خاليوود به جنگ هاليوود رفت. براي تقابل با ناتوي فرهنگي بايد ژنرال‌هاي فرهنگي در اين حوزه مديريت تصميم‌ساز باشند نه سرجوخه‌هايي كه مدعي هستند اما سينما را درست نمي‌شناسند و توانمند در اين حوزه نيستند و يا كساني كه فاقد انديشه انقلابي و در نهايت تقليد‌گر از سينماي غرب هستند.
مهندس فرهنگي و هنري در حوزه سينماي ما بايد توسط كساني صورت پذيرد كه اين مديوم را مي‌شناسند و با اقتضائات آن آشنا هستند چند پارگي در حوزه تصميم‌گيري سينما اين رسانه و اهالي آن را با چالش و سردرگمي همراه مي‌كند. سينماي فعلي با امكانات و مخاطب موجود خود به خود رو به نابودي مي‌رود و سينماي بدون مخاطب يعني مرگ سينما. حال مي‌خواهد فيلمسازان آن انقلابي باشند يا روشنفكر مديران آن مي‌خواهند چپ باشند يا راست. با شعار و سمينار كه نمي‌شود سينما را از اين وضعيت نجات داد بايد به علت و معلول توامان پرداخت كسانيكه نيروهاي جوان بدون پشتوانه تئوريك و تربيت دامنه‌دار را وارد سينما مي‌كنند در حقيقت مشكل روي مشكل مي‌افزايند و آنها را به ميدان مين مي‌فرستند.
نقد كردن فيلم و سينما و سينماگر گرچه لازم است اما كافي براي اصلاح وضع موجود نيست بايد به جاي حرف زدن كار كرد. الان رقابت رسانه‌هايي مانند سينما و تلويزيون با رقباي خارجي آن بسيار مشكل است. براي نگه داشتن مخاطب بايد جنگيد. هنر اين است كه اول گوش براي شنيدن حرف پيدا كرد. ما داريم اين گوش‌ها و چشم‌ها را معطوف به خارج مي‌كنيم.
نيروهاي انقلاب در حوزه نقد رسانه‌ها بيشتر درگير خودزني هستند تا توليد كار و انديشه. برخي دوستاني كه داعيه‌دار تحول در سينماي انقلاب هستند حتي حرف‌هاي شهيد آويني را هم نفهميده‌اند. گرچه حرف‌هاي شهيد آويني همه حكمت سينما نيست.
ده‌نمكي افزود: براي جذب مخاطب داخلي امكانات موجود سينما متناسب با توقع‌ها نيست، از سالن‌ها گرفته تا ابزار‌هاي فني ساخت فيلم. اين در حالي است كه بايد براي جذب مخاطب جهاني با انحصار رسانه غرب جنگيد كه آن هم به زودي با پرتاب ماهواره‌اي بومي ميسر خواهد شد، اما در توليد محتوا همچنان فقر وجود دارد.
در پايان جلسه دانشجويان درخصوص فيلم‌هاي مسعود ده‌نمكي و راه‌هاي ورود نيروهاي بسيجي انقلابي به سينما از ده‌نمكي سوال پرسيدند.
